ဂ်င္န္ အမ်ဳိးအစား သံုးမ်ဳိးရွိသည္။
(က) ေလကဲ့သုိ႔ ေလဟာနယ္အတြင္း၌သာ ေနထိုင္၏။
(ခ) ေႁမြ၏ ရုပ္သ႑ာန္ကို ေဆာင္၏။
(ဂ) လူကဲ့သုိ႔ သြားလာေနထိုင္၏။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အခိုးမထြက္ေသာ မီးေတာက္တစ္ခုမွ ဂ်င္န္ကုိ ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး ၎အမည္ကို မာရိဂ်္ ဟု ေခၚဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ မာရီဂ်ဟ္ ဂ်င္န္အမ်ဳိးသမီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးမွ ဂ်င္န္မ်ား၏မ်ဳိးဆက္ကုိ ျပန္႔ပြားေစေတာ္မူသည္။
အဟ္ဗားရ္(ရသီြ)သခင္က အမိန္႔ရွိသည္မွာ ..... ဂ်င္န္ဆိုးမ်ားသည္ ေျမျပင္ေပၚဝယ္ တစ္စတစ္စႏွင့္ မ်ားျပားလာသည္ႏွင့္အမွ် ျပႆနာေပါင္းစုံႏွင့္ ဒုစရိုက္မ်ားကို ျပဳလုပ္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ၎တို႔အား ျပဳျပင္တရားရေစရန္အတြက္ ဂ်င္န္နဗီတမန္ေတာ္တစ္ပါးကုိ ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ယင္းနဗီ၏ အမည္မွာ အာမိရ္ဗင္န္အုမိုင္ရ္ ျဖစ္ခဲ့၏။ ၎သည္ ပထမဦးဆံုး ေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာ နဗီျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဆိုးသြမ္းေသာ ဂ်င္န္မ်ားက ထိုနဗီအား သတ္ျဖတ္လိုက္ၾကသည္။
တစ္ဖန္ ဒုတိယအႀကိမ္ သြာအိက္ဗင္န္မာအီက္အမည္ရွိ နဗီတစ္ပါးကို ေစလႊတ္ခဲ့ျပန္သည္။ ၎ကိုလည္း ဂ်င္န္မ်ားက သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤအတိုင္း ႏွစ္စဥ္ နဗီတစ္ပါးစီ ေစလႊတ္ခဲ့ရာ နဗီအပါး ၈ဝဝ အထိရွိခဲ့ၿပီး အားလံုးကို ဂ်င္န္ဆိုးမ်ားက သတ္ျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ((ဤကမာၻေျမဝယ္ လူသားကိုမေစလႊတ္မီက ဂ်င္န္မ်ား ေနထိုင္ၾက၏။ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။))
ဟဇရသ္အြတ္စ္မားန္၏ ေခတ္သမယက လူတစ္ဦးသည္ မိမိအျဖစ္အပ်က္အား ဤသို႔တင္ျပခဲ့သည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေတာေတာင္တစ္ခုမွ ျဖတ္ေက်ာ္လာစဥ္ ေႁမြႏွစ္ေကာင္ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ ကိုက္သတ္ ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေန၏။ ဤသို႔ သဲၾကီးမဲၾကီး ကိုက္ေနရာမွ တစ္ေကာင္မွာ ေသဆံုးသြားေလ၏။ ေျမြေသ၏ အေရာင္အဆင္းမွာ အဝါေရာင္ရွိၿပီး ၎ထံမွ ကတိုးနံ႔ကဲ့သို႔ ေမႊးရန႔ံ ထြက္ေန၏။ ၎ေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ထိုေျမြေသအား ဒဖန္ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္၏။
ထိုမွ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေရွ႕သို႔ ခရီးဆက္သြားရန္ ဟန္ျပင္ေနစဥ္မွာပင္ အကြယ္မွ အသံတစ္သံ ဤသို႔ၾကားရ၏။ ဤေျမြႏွစ္ေကာင္သည္ ဂ်င္န္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ၎အနက္မွ တစ္ေကာင္မွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ထံပါးမွ အီမာန္ယူခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ အသင္သည္ ေကာင္းျမတ္ေသာအလုပ္ကို ျပဳလုပ္သူျဖစ္ေပသည္ ..... ဟူ၏။
ဟဇရသ္အနတ္စ္အိဗ္ေနမာလိက္၏ ဆင့္ျပန္ခ်က္တစ္ရပ္၌လည္း ဤသို႔လာရွိသည္မွာ..... ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေတာေခါင္ေခါင္တစ္ေနရာတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ႏွင့္ အတူရွိခဲ့သည္။ ရုတ္တရက္ဆိုသလို အသက္အရြယ္အိုမင္းေနေသာ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္သည္ မိမိ၏ ေတာင္ေဝွးကို အမွီျပဳ၍ သြားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္က ဟို ... အဖိုးအို၏ ပုံပန္းသ႑ာန္ႏွင့္ အသံကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဂ်င္န္ဟု ထင္မွတ္ရသည္ဟု ေျပာၾကားရာ အဖိုးအိုက ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ေျဖၾကားၿပီး မိမိအမည္သည္ ဟာမဟ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိႏွင့္ အိဗ္လီးစ္႐ႈိက္သြာန္အၾကား မ်ဳိးဆက္ႏွစ္ခုသာ ျခားနားေၾကာင္းေျပာၾကားၿပီး ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း အေမးအေျဖျပဳၾကေလသည္။
တမန္ေတာ္ ... အို အဖိုးအို အသက္ဘယ္အရြယ္ရွိၿပီလဲ
ဂ်င္န္အဖိုးအို ... အၾကင္ညဝယ္ ကာဗီလ္က ဟာဗီလ္အား လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သည့္အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏ အသက္မွာ လြန္စြာမွ ငယ္ရြယ္ပါေသးသည္။ ထိုစဥ္တုန္းက ယင္းဒုစရိုက္အေပၚ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အလြန္ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
တမန္ေတာ္ ... အသင္သည္ မေကာင္းသည့္ ဒုစရိုက္လုပ္ရပ္ကို ျပဳခဲ့သူျဖစ္သည္။
အဖိုးအို ... အို ကုိယ္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအား စိတ္ဆိုးေတာ္ မမူပါႏွင့္။ အသို႔ဆိုရေသာ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ ယင္းေနာက္ပိုင္း တမန္ေတာ္ႏူးဟ္အေပၚ အီမာန္သက္ဝင္ယံုၾကည္ၿပီး မိမိ၏ အမွားအေပၚ အလႅာဟ္ထံ ေသာဝ္ဗာျပဳ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ထိုမွ တမန္ေတာ္ဟူးဒ္၊ တမန္ေတာ္ ႐ႈိအိုင္းဗ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္မူစာ၊ တမန္ေတာ္အီစာ အစရွိသည့္ တမန္ေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အဆင့္ဆင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ကိုယ့္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေပၚ အီမာန္ယူပါ၏။
တမန္ေတာ္ ... အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အသင့္အား ဂရုဏာသက္ေတာ္မူပါေစ၊ အသင္ ဘာအလိုရွိပါသလဲ
အဖိုးအို ... တမန္ေတာ္မူစာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအား ေသာဝ္ရားသ္က်မ္း သင္ေပးခဲ့၏။ အီစာနဗီက အင္န္ဂ်ိလ္က်မ္း သင္ေပးခဲ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္မ်ဳိးအား က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ သင္ေပးေတာ္မူပါ။ ဆင့္ျပန္သူ အနတ္စ္သခင္က ေျပာသည္မွာ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ ဂ်င္န္အဖိုးအိုးအား က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာ ၁ဝပုဒ္ကို သင္ၾကားေပးေတာ္မူလိုက္သည္။
ေရွးေခတ္ကဆိုလွ်င္ ဂ်င္န္မ်ားသည္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္မ်ားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာ ရွိခဲ့ဖူးသည္။
အိမာမ္ရွာဖီအီသခင္ႏွင့္ ဗိုင္ဟကီသခင္တို႔ ဆင့္ျပန္မိန္႔ဆိုသည္မွာ အန္ဆြာရီအမ်ဳိးသားတစ္ဦးသည္ အိရွာနမားဇ္ဝတ္ျပဳရန္ အိမ္မွထြက္သြားရာ လမ္းခုလပ္တြင္ ဂ်င္န္မ်ားက ဖမ္းဆီးသြားၾကသည္။ ႏွစ္ေပါင္းၾကာျမင့္စြာ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာေၾကာင့္ ၎၏ အမ်ဳိးသမီးမွာ အျခားသူႏွင့္ နိကာထိမ္းျမားလိုက္သည္။ ႏွစ္အတန္ၾကာၿပီးမွ ထိုအန္ဆြာရီအမ်ဳိးသားသည္ မဒီနာၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာၿပီး ဟဇရသ္အုမရ္ (ရသြီ)ထံသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။
အုမရ္သခင္က ၎အား ျဖစ္ရပ္ေၾကာင္းစံု ေမးျမန္းရာ ၎အန္ဆြာရီဆြဟာဗာက ကာဖိရ္ဂ်င္နာသ္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္အား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ ယင္းသုိ႔ဖမ္းဆီးသြားသည့္ ကာဖိရ္ဂ်င္န္မ်ားႏွင့္ မုအ္မင္န္ဂ်င္န္တို႔ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္အတူ ကာဖိရ္ဂ်င္န္အားလံုးကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ မုစ္လင္မ္ျဖစ္၍ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ရာမွ ယခုလို ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္။
႐ႈိက္ခ္အဗ္ဒြလ္ကာဒိရ္ဂ်ိလာနီသခင္ႀကီး၏ ေခတ္သမယ၌လည္း အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ သခင္ႀကီးထံသို႔ ဗဂ္ဒါဒ္ၿမိဳ႕မွ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၎က သခင္ႀကီး၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း မိမိျဖစ္ရပ္ကို ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။
ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏ သမီးပ်ဳိကုိ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚမွ ဂ်င္န္တစ္ဦး ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ သခင္ႀကီးအေနႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏သမီး ျပန္ေရာက္ရွိလာရန္ နည္းလမ္းတစ္စံုတစ္ရာ ျပသေတာ္မူပါ။ သခင္ႀကီးက ၎အား ေျပာသည္မွာ .....
အသင္သည္ ဟို ..... ကဗရ္ သခ်ဳႋင္းသို႔သြားပါ။ ၿပီးေနာက္ ဗိစ္မိလႅာဟိအလာနိယသိအဗ္ဒိလ္ကာဒိရ္ ဟု ဖတ္၍ မိမိ၏ပတ္လည္တြင္ စည္းဝိုင္းတစ္ခု ဆြဲျခစ္ၿပီး ထိုင္လိုက္ပါ။ အိရွာအခ်ိန္သို႔ေရာက္လွ်င္ ရုပ္ဆင္းပံုသ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အသင္၏ေရွ႕ေမွာက္မွ ဂ်င္န္မ်ား ျဖတ္ေက်ာ္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္ မိမိ၏ ေၾကာက္ရြံစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါ။ တစ္ဖန္ ၎တို႔အားလံုး ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးလွ်င္ ဂ်င္န္မ်ား၏ ဘုရင္ေရာက္လာမည္။ ထိုအခါ ဘုရင္က ဘာအလိုရွိသလဲ ဟု ေမးျမန္းလွ်င္ အသင္က ျဖစ္ရပ္စံုအင္ကို တင္ျပလိုက္ပါ။ ၿပီးေနာက္ မိမိအား ႐ႈိက္ခ္အဗ္ဒြလ္ကာဒိရ္ဂ်ိလာနီသခင္က ေစလႊတ္လိုက္ေၾကာင္း ေျပာၾကားပါ။ ဟု သခင္ႀကီးက အဆင့္ဆင့္ မွာၾကားေလ၏။
ထိုပုဂၢဳိလ္လည္း သခင္ႀကီးမွာၾကားသည့္အတိုင္း သခ်ဳႋင္းေျမအတြင္း စည္းဝိုင္းတစ္ခုဆြဲျခစ္၍ ထိုင္ေနလိုက္သည္။ သိပ္ၾကာၾကာမထိုင္လိုက္ရပါ။ ပုံသ႑ာန္အမ်ဳိးစံုျဖင့္ ဂ်င္န္မ်ား တစ္ဦးၿပီး တစ္ဦး ၎ေရွ႕မွ ျဖတ္ေက်ာ္သြားၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ျမင္းစီးလွ်က္ ဂ်င္မ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္ဘုရင္ ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ထိုသူသည္ မိမိအား ႐ႈိက္ခ္အဗ္ဒုလ္ကာဒိရ္သခင္ႀကီးလႊတ္လိုက္ေၾကာင္းႏွင့္ မိမိ၏သမီးပ်ဳိျဖစ္ခဲ့ရပံုတို႔ကို တင္ျပလိုက္သည္။ ဘုရင္သည္ သခင္ႀကီး၏အမည္ကိုၾကားသည္ႏွင့္ ျမင္းေပၚမွာ ဆင္းၿပီး မိန္းကေလးအား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေသာ ငယ္သားဂ်င္န္ကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
သို႔ျဖင့္ တပ္သားမ်ားက ေခၚေဆာင္ဖမ္းဆီးသြားသူ ဂ်င္န္ဆိုးကို ဘုရင့္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ အေရာက္ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ၎ႏွင့္အတူ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ သမီးပ်ဳိလည္း အတူပါလာသည္။
ဂ်င္န္ေခါင္းေဆာင္ဘုရင္က အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤအျပဳအမူမ်ဳိး ျပဳလုပ္ရပါသနည္းဟု ေမးရာ ၎က မိမိသည္ ထိုမိန္းကေလးအား ခ်စ္ႀကိဳက္မိ၍ ထိုသို႔ျပဳမိပါေၾကာင္း ဝန္ခံေျပာဆိုေလသည္။ ဤသည္ကိုၾကားၿပီး ေခါင္းေဆာင္က အသင္သည္ ႐ႈိက္ခ္အဗ္ဒုလ္ကာဒိရ္သခင္ႀကီး၏ အရပ္ေဒသတြင္ ဤသို႔ေသာ မဖြယ္မရာအလုပ္ကို ျပဳမူခဲ့ေသာေၾကာင့္ အသင့္အား ထိုက္တန္ေသာ အျပစ္ဒဏ္စီရင္ရမည္ .... ဟု ေျပာၿပီး ေခါင္းျဖတ္၍ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
႐ႈိက္ခ္အဗ္ဒုလ္ကာဒိရ္သခင္၏ အဆင့္ဤမွ်ျမင့္မားသည္မွာ သခင္သည္ အိမ္၌ထိုင္ေနရင္းပင္ ဂ်င္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ဂ်င္မ်ားကလည္း သခင့္ကို ေၾကာက္ရြံၾကသည္။
ပညတ္ခ်က္
အမ်ဳိးအစားမတူေသာ လူသားႏွင့္ ဂ်င္န္ နိကာထိမ္းျမားျခင္း မပိုင္ပါ။
မုဂ်ာဟိဒ္သခင္(ရသီြ)က ဆင့္ျပန္သည္မွာ ..... တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ကို အီမာန္ရွင္ သူေတာ္ေကာင္းဂ်င္န္မ်ား ဂ်ႏၷသ္သို႔ဝင္ရမည့္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေမးျမန္းရာ ကိုယ္ေတာ္က ၎ဂ်င္မ်ား ဂ်ႏၷသ္သို႔ ဝင္ရမည္။ သို႔ေသာ္ သုခဘံုရွိ စည္းစိမ္မ်ားကို ခံစားရရွိရာ၌ လူသားမ်ားကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ ယင္းတို႔သည္ သပ္စ္ဗီဖတ္ျခင္းျဖင့္သာ စည္းစိမ္အရသာမ်ားကို ခံစားရရွိေနမည္ ဟု မိန္႔ေျခြေတာ္မူ၏။
အိလ္ဟာမ္ႏွင့္ ဝဆ္ဝဆာ ျခားနားမႈ
လူသားသည္ အေကာင္းအဆိုး လုပ္ရပ္ႏွစ္မ်ဳိးလံုးအား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ဤသို႔မျပဳလုပ္မီ လူသား၏ စိတ္ကူးထဲသုိ႔ အေတြးေခၚတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာသည္။ ယင္းအေတြး၏ လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အေကာင္း သို႔မဟုတ္ အဆိုးအား ျပဳလုပ္ရန္ ဆႏၵျဖစ္ေပၚလာရသည္။ ယင္းဆႏၵရည္ရြယ္မႈသည္ လူသား၏ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို လႈပ္ရွားေစ၍ ၎လုပ္ရပ္ကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။
* အကယ္၍ စိတ္ႏွလံုးသား၌ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ကူးသည္ ေကာင္းျမတ္သည့္ အလုပ္အတြက္ျဖစ္ပါက ဤသည္ အိလ္ဟာမ္ျဖစ္၏။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္ေတာ္မွ ျဖစ္သည္။
* ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ယင္းစိတ္ကူးသည္ ဒုစရုိက္ႏွင့္ မေကာင္းမႈလုပ္ရပ္ဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္ေနပါက ဝဆ္ဝဆာဟု ေခၚေပသည္။ တစ္နည္း ႐ႈိက္သြာန္ဘက္မွ ဝင္ေရာက္လာေသာ ေတြးေတာမႈ ျဖစ္၏။
ယခု ေမးစရာ စကားတစ္ရပ္ျဖစ္လာသည္မွာ ႐ႈိက္သြာန္ဘက္မွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဝဆ္ဝဆာ မေကာင္းသည့္ စိတ္ကူးမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ေရွာင္ကြင္းဖယ္ရွားမည္နည္း။
ထိုအေမးအေပၚ ပညာရွင္တို႔က အလြယ္ကူဆံုး နည္းတစ္ရပ္ကို ျပသထား၏။ ၎မွာ ..... စိတ္ႏွလံုးသားအတြင္း မေကာင္းသည့္ အေတြးအေခၚႏွင့္ ဒုစရိုက္စိတ္ကူးမ်ား ဝင္ေရာက္လာလွ်င္ ႐ႈိက္သြာန္၏ ဝဆ္ဝဆာဟု မွတ္ယူ၍ တျခားေကာင္းမြန္သည့္ အေတြးဘက္သို႔ အာ႐ံုေျပာင္းေပးလိုက္ရမည္။ ဤမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္ပါက မိမိႏွလံုးသားကို ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ သို႔မဟုတ္ ဇိကိရ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို သတိရမႈဘက္သို႔ စိတ္အာရံုလႊဲေျပာင္းလိုက္ပါ။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း ဝဆ္ဝဆာမွ ကင္းလြတ္မႈရရန္ ေအာက္ပါ အာယသ္ျဖင့္ သတိေပးႏႈိးေဆာ္ထားသည္။
"" အင္န္နလ္ လဇီးနသ္ သေကာဝ္ အိဇာမတ္စ္ စဟြမ္ သြားအိဖြန္း မိနရွ္ရႈိက္သြာနိ သဇကၠရူ ဖအိဇာဟြမ္ မုဗ္စြိ႐ူးန္"""
အဓိပၸါယ္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အေၾကာက္တရားထားရွိသူမ်ားအား ရႈိက္သြာန္က ထိေတြ႕သည့္အခ်ိန္ ထိုသူတို႔သည္ ဇိကိရ္တသမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔သာလွ်င္ အသိဉာဏ္ အေျမႇာ္အျမင္ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
ရံဖန္ရံခါ နမားဇ္၊ ကိရာအသ္ အစရွိသည့္ ေကာင္းမႈမ်ားျပဳေနစဥ္ ဝဆ္ဝဆာ မေကာင္းသည့္အေတြးအေခၚမ်ား ဝင္ေရာက္လာတတ္ျပန္သည္။ ထိုအခါ ယင္းအေႏွာင့္အယွက္မ်ားမွ ကင္းလြတ္ရန္ ဘယ္ဘက္သို႔ အအူးဇု (စဆံုး) ဖတ္၍ သံုးႀကိမ္တံေတြးေထြးလိုက္ရမည္ဟု ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားအရ သိရွိရသည္။ (တံေတြးေထြးရာ၌ ေထြးဟန္ျပဳျခင္း ""ထြီ ထြီ"" ဟုျပဳႏိုင္သည္။ အခန္းအတြင္း တံေတြးကို ျခစ္ထုတ္ၿပီး ေထြးရန္မဟုတ္ပါ။)
လူသား၏ ႏွလံုးသားသည္ ေတြးေခၚမႈေပါင္းစံု၏ ေနရာဌာနျဖစ္သည္။ ေတြးေခၚမႈသည္ ေကာင္းမႈဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္ပါက အလႅာဟ္အရွင္ဘက္မွ ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းမႈဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္ပါက ႐ႈိက္သြာန္ဘက္မွ ျဖစ္သည္။
တစ္ဖန္ ယင္းေတြးေခၚမႈ ႏွစ္မ်ဳိးအျပင္ တတိယေတြးေခၚမႈတစ္မ်ဳိး ရွိေနျပန္သည္။ ၎သည္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ျဖစ္ၿပီး လူသားအား ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ၏ ေခ်ာက္ကမ္းပါးအတြင္းသို႔ က်ေရာက္ေစသည္။ ထိုတတိယအေတြးသည္ သကဗၺဳရ္ေခၚ မာနစိတ္ျဖစ္၏။ ထိုစိတ္ဝင္ေရာက္လာသူသည္ မိမိ၏ႀကီးက်ယ္မႈႏွင့္ ဉာဏ္ပညာအေပၚ အထင္ႀကီးစိတ္ဝင္ေရာက္လာၿပီး အျခားသူမ်ားကို ေသးႏုပ္သည္ဟု ထင္ျမင္ၾက၏။ ယင္းအေတြးဝင္ေရာက္သူ အာလင္မ္ပညာရွင္ႏွင့္ သူေတာ္စင္တို႔၏ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားပင္လွ်င္ ထိုမာနစိတ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရေပသည္။
ဤတတိယအမ်ဳိးအစားျဖစ္ေသာ ဝဆ္ဝဆာသည္ ဤမွ်ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္မွာ အာလင္မ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူေတာ္စင္ႀကီးမ်ားကိုပင္ ငရဲလားေစေလသည္။
တရားရယူဖြယ္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု
ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္တြင္ ဗနီအစၥရာအီလ္ေခတ္သမယရွိ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ဆင့္ျပန္ထားသည္။ တစ္ခါက ႐ႈိုက္သြာန္သည္ ဗနီအစၥရာအီလ္အမ်ဳိးအႏြယ္ရွိ မိန္းမပ်ဳိတစ္ဦးအား လည္ပင္းညႇစ္လိုက္ရာ နာမက်န္းျဖစ္သြားရသည္။ မိန္းကေလး၏ မိဘမ်ားမွာလည္း ေသာကေရာက္ၿပီး မည္ကဲ့သို႔ ေဆးကုရမည္ကို ေတြးေတာေနၾက၏။ ထိုအခါ ႐ႈိက္သြာန္က မိဘမ်ား၏ စိတ္ကူးထဲသုိ႔ ထိုအရပ္ေဒသရွိ သူေတာ္စင္ႀကီးတစ္ပါးထံ သြားေရာက္မန္းမႈတ္ကုသရန္ အသိထည့္ေပးလိုက္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ မိဘမ်ားသည္ သမီးပ်ဳိအား သူေတာ္စင္ႀကီးထံ ေဆးကုရန္ ေခၚသြားၾက၏။ သူေတာ္စင္ႀကီးက ပထမအႀကိမ္တြင္ ျငင္းဆန္ေသာ္လည္း လူႀကီးမ်ား၏ အဖန္တလဲလဲေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ မိန္းကေလးအား ေဆးကုသရန္ မိမိႏွင့္အတူ ေခၚေဆာင္ထားလိုက္သည္။
ရက္အနည္းငယ္တြင္ ႐ႈိက္သြာန္က သူေတာ္စင္ႀကီး၏ စိတ္ကူးထဲသို႔ မိန္းကေလးႏွင့္ မေကာင္းမႈလုပ္ရန္ ဝဆ္ဝဆာထည့္သြင္းေလေတာ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ထိုသူေတာ္စင္ႀကီးသည္ ႏွစ္ေပါင္းၾကာျမင့္စြာကပင္ အိမ္ေထာင္မရွိဘဲ တစ္ကိုယ္တည္းေနခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ႐ႈိက္သြာန္၏ ေႏွာင့္ယွက္မႈအေပၚ မိန္းကေလးႏွင့္ က်ဴးလြန္မိေလေတာ့သည္။ ယင္းေၾကာင့္ မိန္းကေလးမွာ ကိုယ္ဝန္ရသြားေလသည္။ ယခု သူေတာ္စင္ႀကီးအေနႏွင့္ မိမိအား ထိုအျပစ္မွ လြတ္ကင္းရန္ မည္သို႔ႀကံစည္ရမည္ကို ေသာကဗ်ာပါဒ မ်ားသြားေလသည္။ ထိုအခါ ႐ႈိက္သြာန္က ၎၏စိတ္ကူးထဲသို႔ မိန္းကေလးအား သတ္ပစ္ရန္ ဝဆ္ဝဆာထည့္ေပးလိုက္သည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္လာေမးလွ်င္ မိန္းကေလးေသဆံုးသြားေၾကာင္း အေျဖေပးမည္ဟု မေကာင္းသည့္အေတြးအေခၚဝင္ေရာက္ကာ မိန္းကေလးအား သတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အိမ္အနီးတစ္ေနရာ၌ ျမႇဳပ္ႏွံထားလိုက္သည္။
မိဘမ်ားက မိမိတို႔၏ သမီးပ်ဳိအား ေခၚေဆာင္ရန္ သူေတာ္စင္ႀကီးထံ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေမးျမန္းရာ သူေတာ္စင္ႀကီးက ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ အေထာက္အထား အတိအက်မျပသႏိုင္သျဖင့္ မိန္းကေလးမိဘမ်ား၏ တရားစဲြဆိုမႈေၾကာင့္ သူေတာ္စင္ႀကီးမွာ အေသစားေသ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရေလ၏။
သူေတာ္စင္မွာ မိမိအတြက္ လြတ္လမ္းတစ္စံုတစ္ရာမျမင္ေတာ့ပဲ မႈိင္ေတြေနေပေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ႐ႈိက္သြာန္ေရာက္ရွိလာၿပီး ဤသို႔ေျပာ၏။
ဤအျဖစ္အပ်က္အားလံုးသည္ ကၽြႏ္ုပ္႐ႈိက္သြာန္၏ လႈံေဆာ္မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္၏။ ယခု ကၽြႏ္ုပ္၏အႀကံကိုလက္ခံျခင္းမွအပ အသင့္အဖို႔ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ရရန္ အျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့ပါ။
သူေတာ္စင္က မိမိ၏အသက္ကို ကယ္တင္မႈရရွိႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းသည္ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ လိုက္နာမည့္အေၾကာင္း ေျပာေပသည္။ ဤခ်က္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနေသာ ႐ႈိက္သြာန္က ....... အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ကို စဂ်္ဒါ ဦးခ်မႈ ႏွစ္ႀကိမ္ျပဳလိုက္မည္ဆိုပါက အသင့္၏အသက္ကို ကၽြႏ္ုပ္ကယ္တင္ေပးမည္ဟု ေျပာလိုက္သည္။ သနားဖြယ္သူေတာ္စင္မွာ ေသေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ေဇာျဖင့္ အမွားအမွန္ တစ္ခုမွ်စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ရႈိက္သြာန္အား ဦးခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခါ ႐ႈိက္သြာန္က အသင့္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္စီးရန္ ကၽြႏ္ုပ္ႀကိဳးပမ္းေနသည္မွာ ယခုဆိုလွ်င္ ႏွစ္ ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္သြားခဲ့ၿပီ။ ယခု ကၽြႏ္ုပ္၏အႀကံအစည္လည္း ေအာင္ျမင္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသင္သည္ မိမိသြားရမည့္လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ေလေတာ့ဟု ႐ႈိက္သြာန္က ေျပာလိုက္ေလသည္။
ေနာက္ဆံုး ယင္းသူေတာ္စင္ႀကီးသည္ အီမာန္မပါဘဲ ကာဖိရ္ဘဝျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ ဘဝဆံုးသြားရေလသည္။
ပညာရွင္အခ်ဳိ႕၏ အဆိုအရ ၎သူေတာ္စင္ႀကီးသည္ မိမိကိုယ္မိမိ မာနတက္ အထင္ႀကီးမႈေၾကာင့္ ဤသို႔ ပ်က္စီးသြားရျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရွိရေပသည္။
"စဟရ္ " အေမွာင့္ပေယာဂ ဆိုသည္မွာ
အရဗီအဘိဓာန္၌ စဟရ္ဆိုသည္မွာ ဖံုးကြယ္ေနေသာအရာ ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရသည္။ ေဝါဟာရ၌ အံ့ၾသထူးဆန္းဖြယ္ရာ လွည့္စားမႈတစ္မ်ဳိးကို ေခၚသည္။ တစ္နည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အေၾကာင္းခံကို လႊတ္၍ ဖံုးကြယ္ေနေသာ (အျခား)အေၾကာင္းခံမ်ားကို အသံုးခ်ၿပီး ထူးဆန္းအံ့ၾသေလာက္သည့္ ျဖစ္ရပ္ကိစၥမ်ားကို ျဖစ္ေပၚဖန္တီးေစျခင္းကို စဟရ္ဟု ေခၚသည္။
အစၥလာမ့္ပညာရွင္အားလံုး၏ အဆိုအရ စဟရ္အေမွာင့္ပေယာဂပညာသည္ အမွန္တကယ္ရွိၿပီး ပေယာဂလုပ္ခံရသူ၊ ျပဳစားခံရသူတို႔တြင္ ဆုတ္ယုတ္နစ္နာမႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိမိ၏ တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ထိေရာက္ေစႏိုင္ေသာစြမ္းပကားကို ထည့္သြင္းေပးထားေတာ္မူသည္။ ဥပမာ အဆိပ္အေတာက္ႏွင့္ ေဆးဝါးမ်ားတြင္ သက္ဆိုင္ရာအစြမ္းသတိၱရွိသကဲ့သို႔ စဟရ္ပေယာဂ၌လည္း ဤသို႔စူးရွမႈႏွင့္ အစြမ္းမ်ား ရွိေနေပသည္။
မုအ္ဂ်ိဇာႏွင့္ စဟရ္ အေမွာင့္ပေယာဂ၏ ျခားနားပံု
မုအ္ဂ်ိဇာဆိုသည္မွာ အေၾကာင္းခံတစ္စံုတစ္ရာ မလိုအပ္ဘဲ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ တိုက္႐ိုက္ျဖစ္ေပၚေစေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျဖစ္သည္။ နဗီတိုင္းသည္ အလႅာဟ္တစ္ပါးတည္း တည္ရွိေၾကာင္းကို ျပသရန္ႏွင့္ မိမိတို႔သည္ ထိုအရွင္ျမတ္၏ ေစတမန္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လူတို႔ထံမွ ယံုၾကည္မႈရရန္အလို႔ငွာ သဘာဝႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တန္ခိုးျဖစ္ရပ္မ်ားကို ျပသၾကေလသည္။ ထိုသို႔ျပသရာ၌ အခ်ိန္အခါမေရြးျပသႏိုင္သလို စနစ္တက် သင္ေပးသင္ယူ ျပဳရျခင္းမ်ဳိးလည္း မရွိပါ။
စဟရ္ အေမွာင့္ပေယာဂဟူသည္ကား သီးသန္႔စနစ္တက် သင္ယူျပသမွ ရရွိႏိုင္သည့္ အတတ္ပညာျဖစ္၏။ စဟရ္၏ အခ်ဳိ႕ေသာလုပ္ရပ္မ်ားတြင္ ႐ႈိက္သြာန္မ်ား၊ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၊ မေကာင္းေသာ ဝိဉာဥ္မ်ား၏ အကူအညီကို ရယူၾကသည္။ ဤလုပ္ရပ္သည္ ရွရစ္က္လုပ္ရပ္ႏွင့္ တူညီေသာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္သူသည္ ကာဖိရ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဂ်င္န္ ႐ႈိက္သြာန္မ်ား၏ အကူအညီမပါဘဲ တစ္ပါးသူအား ဒုကၡေပးရန္ သို႔မဟုတ္ ဆံုး႐ံႈးနစ္နာေစရန္ အျခားေသာနည္းမ်ားျဖင့္ ျပဳမည္ဆိုပါက ထိုသူသည္ ဂုနာကဗီရာ ႀကီးေလးေသာအျပစ္ထိုက္၏။ ဟရာမ္ကိစၥကို က်ဴးလြန္သူ ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ရွရီအသ္၌ စုန္းအတတ္ပညာ၊ ေမွာ္အတတ္ပညာႏွင့္ အျခားေသာ အေမွာင့္ပေယာဂအတတ္ပညာမ်ားကို သင္ေပး၊ သင္ယူျပဳသူ ႏွစ္ဦးတြင္ အျပစ္ထိုက္၍ ထိုသို႔ သင္ေပး သင္ယူျပဳျခင္းသည္ ဟရာမ္ျဖစ္၏။
နမၼ႐ူးဒ္ဘုရင္ေခတ္၌ ရွိခဲ့ေသာ ေမွာ္အတတ္ပညာ
ခိုင္လံုေသာ သမိုင္းရာဇဝင္က်မ္းမ်ား၌ ေရးသားပါရွိသည္မွာ နမၼ႐ူးဒ္ဘုရင္၏ ေခတ္သမယတြင္ ေဘဘီလံုၿမိဳ႕ရွိ ေမွာ္အတတ္ပညာကို အထူးကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ထားၾကေသာ ေမွာ္ဆရာႀကီးမ်ားက လူတို႔ ဉာဏ္မမွီႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အံ့ဖြယ္ဆန္းၾကယ္ေသာ ေမွာ္ဂ်ာဒူ ေျခာက္မ်ဳိးကို ဘုရင္ၿမိဳ႕တြင္း၌ ျပဳလုပ္ ဖန္တီးထားသည္။
ယင္းတို႔မွာ .........
(၁) ၿမိဳ႕ဝ၌ ေၾကးနီျဖင့္ သြန္းေလာင္းထားေသာ ဘဲငန္းရုပ္ႀကီးတစ္ေကာင္ ထားရွိေလသည္။ ၎ဘဲရုပ္ႀကီး၏ အ့ံဖြယ္ထူးျခားခ်က္မွာ သူခိုးႏွင့္ ေထာက္လွမ္းသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳက္နက္ ေအာ္ျမည္ကာ သတင္းေပးေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ ၿမိဳ႕ေစာင့္က လိုက္လံရွာေဖြ၍ သူခိုးအား ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။
(၂) ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ပစၥည္းအတြက္ ဗံုႀကီးတစ္လံုး ျပဳလုပ္ထား၏။ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယက္၏ ပစၥည္း ေပ်ာက္ရွသြားပါက ထိုဗံုႀကီးကို တီးလိုက္လွ်င္ ေပ်ာက္သြားေသာပစၥည္းရွိသည့္ေနရာကို ျပသလိုက္သည္။
(၃) ထူးဆန္းေသာ ေရကန္တစ္ကန္ ျပဳလုပ္ထားသည္။ ထိုေရကန္၌ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံုေသာ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ား ေရာေႏွာထည့္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိေသာက္လိုေသာ ေဖ်ာ္ရည္အား ခပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ထိုေဖ်ာ္ရည္ ပါလာသည္။ ေသာက္သံုးသူအေနႏွင့္ မိမိေသာက္လိုေသာ ေဖ်ာ္ရည္ကို စိတ္တိုင္းက်ေသာက္ႏိုင္သည္။ စင္စစ္တြင္ ကန္ထဲ၌ ေဖ်ာ္ရည္မ်ဳိးစံု ေရာႁပြမ္းထားရွိေလသည္။
(၄) အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ေၾကးမႈံမွန္တစ္ခ်ပ္ နမၼ႐ူးဒ္ ဘုရင့္နန္းေဆာင္အတြင္း ထားရွိသည္။ ယင္းမွန္တြင္ အေဝးတစ္ေနရာေရာက္ေနေသာသူ၏ ရုပ္သြင္ႏွင့္ အေျခအေနကို ၾကည့္႐ႈေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။
(၅) နမၼ႐ူးဒ္ဘုရင္၏ နန္းေဆာင္အျပင္ဘက္၌ အပင္ႀကီးတစ္ပင္ စိုက္ပ်ဳိးထားသည္။ ထိုအပင္ႀကီး၏ အရိပ္အာဝါသသည္ တိုင္းျပည္ရွိ လူဦးေရ အတိုးအေလ်ာ့အလိုက္ အရိပ္မွာလည္း က်ယ္ျပန္႔ျခင္း က်ဳံသြားျခင္း ရွိေလသည္။ အကယ္၍ တိုင္းျပည္၌ လူဦးေရတိုးပြားလာပါက အပင္၏ အရိပ္မွာလည္း မူလအပင္၏ အရိပ္ထက္ မ်ားစြာႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔စြာ အရိပ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။ အကယ္၍ ေလ်ာ့နည္းသြားပါက အပင္အရိပ္မွာလည္း လူဦးေရအလိုက္ ေသးငယ္သြားသည္။
(၆) ေရကန္တစ္ကန္ ရွိသည္။ ထိုေရကန္၏ အံ့ဖြယ္ထူးျခားခ်က္မွာ ပစၥည္းတစ္ခုကို သူပိုင္သည္၊ ငါပိုင္သည္ဟု အျငင္းပြားေနပါက ထိုသူႏွစ္ဦးကို ေရကန္ထဲဆင္းေစလိုက္သည္။ ပိုင္ရွင္အမွန္ျဖစ္သူသည္ ကန္ထဲ၌ ခါးဝက္အထိသာ ေရျမဳပ္ၿပီး လိမ္လည္သူျဖစ္ပါက ေရကန္၌ ေရနစ္ျမဳပ္၍ ေသဆံုးသြားရေလသည္။
စဟရ္ အေမွာင့္ပေယာဂအား ကုစားနည္း
(ခ) စူရာဖလက္ပ္ႏွင့္ စူရာနားစ္တို႔ကို (၁၁)ႀကိမ္စီ ဖတ္၍ မုန္ညင္းဆီတြင္း မန္းမႈတ္ပါ။ ၎ေနာက္ ပေယာဂထိထားေသာ ေရာဂါသည္၏ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွားေခါင္းဝ၊ လက္သည္းခြံ၊ ေျခသည္းခြံ အားလံုးတြင္ ပြတ္လိမ္းပါ။ ((က်န္ရွိေသာ နည္းမ်ားကို ဤေနရာ၌ ေဖာ္ျပရန္ မသင့္သျဖင့္ စာအုပ္တြင္သာ ဖတ္႐ႈေလ့လာပါ။))
ဗဟုသုတ
ဒမီရီ (ရဟ)က မိန္႔သည္မွာ ဂ်င္န္အားလံုးသည္ အိဗ္လီးစ္၏ မ်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဖရစ္ရွ္သာ ေကာင္းကင္တမန္ မ်ဳိးဆက္တြင္ မပါဝင္ၾကပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ဖရစ္ရွ္သာမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးဟူ၍ မရွိသလို မ်ဳိးဆက္ျပန္႔ပြားျခင္းမ်ဳိးလည္း မရွိပါ။ ၎ျပင္ ဂ်င္န္မ်ားထဲမွ အမိန္႔ဖီဆန္သူ ဆိုးသြမ္းသူမ်ားကို ႐ႈိက္သြာန္ဟု ေခၚဆိုေပသည္။
႐ႈိက္သြာန္မ်ား၌လည္း အုပ္စုအမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကၿပီး ပံုစံအသြင္တစ္မ်ဳိးစီျဖင့္ လူသားမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးၾကေလသည္။
႐ႈိက္သြာန္အုပ္စုတစ္စုမွာ လူသားမ်ား စိတ္ေသာက အမ်ဳိးမ်ဳိးေရာက္ရန္ႏွင့္ ေဘးဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္ၾကသည္။ ယင္းအုပ္စုအား စီဗာဟ္ ဟု အမည္ေပးထားသည္။
ေနာက္ထပ္ အုပ္စုတစ္ခု၏ အမည္မွာ အအ္ဝရ္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူပ်ဳိအပ်ဳိမ်ား ဇိနာအမႈက်ဴးလြန္ေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးသည္။
တတိယအုပ္စု၏ အလုပ္မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ အိမ္ထဲသို႔ စလာမ္မေပးဘဲ ဝင္ေရာက္ပါက ထို႐ႈိက္သြာန္သည္လည္း ၎ႏွင့္အတူ အိမ္ထဲသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာၿပီး မိသားစုအတြင္း ျပႆနာျဖစ္ေပၚေစရန္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေလသည္။ ယင္း႐ႈိက္သြာန္အုပ္စုကို ဝါစင္မ္ဟု ေခၚတြင္သည္။ ((ထို႔ေၾကာင့္ အျပင္မွ အိမ္တြင္းသို႔ျဖစ္ေစ၊ ႐ံုး၊ ဆိုင္ အစရွိသည္တို႔အတြင္းသို႔ ဝင္ပါက စလာမ္ဆို၍ ဝင္ရမည္။ ဝင္သူသည္ အေဖျဖစ္ေစ၊ ခင္ပြန္းျဖစ္ေစ၊ အဖိုး အဖြား လူႀကီးလူေကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဥကၠဌပင္ျဖစ္ေစ ဘုရင္ပင္ျဖစ္ေစ မည္သူမဆို စလာမ္ဆို၍ ဝင္ရေပမည္။ ငါက ဒီေနရာက လူႀကီးပဲ အေဖပဲ ခင္ပြန္းပဲ ဘာပဲ ညာပဲဟု စိတ္တြင္းေတြးကာ စလာမ္မဆိုလွ်င္ ႐ႈိက္သြာန္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားဘာႀကီးပဲ ျဖစ္ေနပါ့ေစ သူပါ အတူဝင္လာကာ ျပႆနာရွာမည္သာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေနရာရာသို႔ ဝင္ေရာက္ပါက စလာမ္ဆိုပါ။ အားလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ဆိုေနရန္ မလိုအပ္ပါ။ သာမာန္အသံျဖင့္ စလာမ္ျပဳလွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။ အဓိက ဝင္ေရာက္ခ်ိန္ စလာမ္ ပါရွိရန္ လိုအပ္သည္။))
စတုတၳ႐ႈိက္သြာန္အုပ္စုမွာ ဝလ္ဟားန္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္မွာ နမားဇ္ေဆာက္တည္ေနသူ၏ ႏွလံုးသားအတြင္း ဝဆ္ဝဆာ အေတြးေပါင္းစံုကို ထည့္သြင္း၍ ေႏွာက္ယွက္ၾကေလသည္။
သံပုရာသီးရွိသည့္အိမ္သို႔ ဂ်င္န္ မဝင္ႏိုင္ျခင္း
ဂ်င္န္မ်ား၏ အက်င့္အမူတစ္ရပ္မွာ ေရွာက္ခ်ဳိသီးႏွင့္ သံပုရာသီးရွိသည့္အိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္း မရွိပါ။
အိမာမ္အဗူလ္ဟစန္အလီဗင္န္ဟစန္သခင္က အမိန္႔ရွိခဲ့သည္။ (သခင္သည္ ဂ်င္န္မ်ား၏ တရားသူႀကီးဟု နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သူ ျဖစ္၏) ဂ်င္န္တစ္ဦးသည္ ကၽြႏ္ုပ္ထံသို႔လာ၍ စာဖတ္ေလ့ရွိသည္။ တစ္ရက္ လာေနက်အခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်သြားေလရာ သခင္က အက်ဳိးအေၾကာင္း ေမးျမန္းလိုက္၏။ ထိုအခါ ဂ်င္န္က ယေန႔သခင္ႀကီးအိမ္၌ သံပုရာသီးရွိေနေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္မဝင္ဘဲ ဤသို႔ ေနာက္က်ရျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဂ်င္အမ်ဳိးအႏြယ္မ်ားသည္ သံပုရာသီးရွိေနေသာအိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္ျခင္းမရွိပါ ..... ဟု အေျဖေပးေလသည္။
ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္တြင္ ... အနီေရာင္ရွိေသာ ခိုငွက္ႏွင့္ ေရွာက္ခ်ဳိသီးကို ၾကည့္႐ႈျခင္းအား တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္သည္ ႏွစ္ၿခိဳက္ေတာ္မူေလသည္ ဟု ဆင့္ျပန္လာရွိေပသည္။
ဂ်င္န္မ်ားကို အိပ္မက္လွ်င္
(က) တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ အိပ္မက္၌ ဂ်င္န္မ်ားကို ကုရ္အာန္သင္ေပးေနသည္ဟု ျမင္မက္ပါက "" ဥစၥာႏွင့္ ရာထူး တိုးပြားအံ့""
(ခ) မိမိအိမ္ထဲသို႔ ဂ်င္န္ ဝင္လာသည္ဟု ျမင္မက္လွ်င္ " သူခိုးရန္မွ စိုးရိမ္ဖြယ္ရွိ၏ "
(ဂ) အိပ္မက္၌ ႐ူးေနသူကိုလည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ မိမိကိုယ္တိုင္ ႐ူးသြားသည္ဟုလည္းေကာင္း ျမင္မက္ေသာ္ "ထိုသူသည္ အတိုးအညြန္႔စားသံုးသူ ျဖစ္အံ့ "
(ဃ) တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူက ဂ်င္န္မ်ားႏွင့္ အလုပ္အတူတူလုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု ျမင္မက္ပါက " မိမိအေပၚ လူလည္က်မည့္သူႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ရအံ့ "
-----။-----
{{ေမာ္လာနာကာရီမုဟမၼဒ္ယူႏြတ္(စ္) (မအူပင္) ျပန္ဆိုေရးသားေသာ တိရိစာၦသုတကမာၻႏွင့္ အဖိုးတန္ေဆးနည္းမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ဆက္ပါသည္။}}
အလ္မုဖီးဒ္
ရမ္ဇာန္/ ၂၇/ ေယာင္မုလ္အရ္ဗာအ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆
